Sunday, December 07, 2003

پيرگوشي شايع‌ترين علت كم شنوايي حس عصبي در بزرگسالان است

نتايج يافته‌ها نشان مي‌دهد كه پيرگوشي شايع‌ترين علت كم شنوائي حسي عصبي در بزرگسالان است كه تشخيص آن بسيار مشكل و با رد ديگر علل شنوائي صورت مي‌پذيرد.
به گزارش سرويس پژوهشي ايسنا، نتايج تحقيقات دكتر علي افتخاريان متخصص فلوشيب اتولوژي و اتونورولوژي از دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي كه به بررسي ” تغييرات شنوائي و سيستم وسيتبولر در سالمندان“ پرداخته است، مي‌افزايد: تغييرات مختلفي در اثر سالمندي در كل سيستم شنوائي تعادلي از گوش خارجي تا قشر مغز حاصل مي‌شود كه پر اهميت‌ترين آن‌ها انواع مختلف پيرگوشي و اختلالات تعادلي است.
نتايج اين پژوهش مي‌افزايد: گوش داخلي تغييرات بارزي در اثر سالمندي پيدا مي‌كند كه ملموس‌ترين اثرات آن‌ها را مي‌توان توسط آزمايشات شنوائي سنجي با تون خالص و آزمايشات گفتاري بررسي نمود.
لازم به ذكراست، با افزايش سن، از دست دادن سلول‌هاي مژكدار گوش داخلي يك روال طبيعي است.
محقق با اشاره به انواع پيرگوشي اظهار داشته است: پيرگوشي به شش نوع عمده اعم از پيرگوشي حسي كه شروع ان از ميانسالي بوده و سير آن تدريجي است و ژنراسيون سلول‌هاي ساپورتينگ ارگان كورتي وجود دارد لذا معمولا شنوائي گفتاري در آن‌ها زياد مختل نمي‌شود، پيرگوشي عصبي كه در ژنراسيون سلول‌هاي عصبي راه‌هاي شنوائي و كوكلئا علت آن است و معمولا زمينه ژنتيكي دارد.شنوائي گفتاري بدون تناسب با افت شنوائي تون خالص به شدت مختل مي‌شود، پيرگوشي متابوليك كه آتروفي استرياواسكولاريس و ارگان كورتي باعث تغييرات متابوليك شده و نتيجه آن يك اديوگرام با كاهش شنوائي حسي عصبي يكنواخت است، پيرگوشي مكانيكال كه ضخامت غشاي پايه در كوكلئا افزوده شده، نتيجه آن كاهش شنوائي فركانس‌هاي بالاست كه به آهستگي پيشرفت مي‌كند، پيرگوشي مختلط كه دو يا چند حالت فوق همراه يكديگر وجود دارند و پيرگوشي بينابيني كه تغييرات كوكلئا در حد ساب ميكروسكوپيك است كاهش شنوائي حسي عصبي يكنواخت يا نزولي با شيب كم است.
شايان ذكر است كه تغييرات شنوائي در سالمندي تنها به اين تغييرات محدود نمي‌شود و تغييرات ساقه و قشر مغز نيز در اين مساله دخيل هستند.
محقق در پايان تاكيد كرده است: همه‌ي تغييرات محيطي و مركزي فوق به علاوه تغييرات سيستم بينائي، پروپريوسپتيو، عضلات، موبليتي مفاصل و كل سيستم عصبي مركزي باعث مي‌شود كه شيوع اختلالات در سالمندي زياد باشد به طوري كه 31 درصد افراد بين 75 تا 79 سال اختلالات تعادلي دارند