بسيارى از افراد به طور مدارم و روزانه در محيط كار و خارج از آن در
معرض اصوات غيرمجاز هستند. اين مواجهات مى تواند منجر به كاهش شنوايى غيرقابل درمان شود كه باعث ايجاد اشكال در ارتباط كلامى با ديگران و كاهش كيفيت زندگى اجتماعى فرد مى شود. استفاده از وسايل صوتى و استريو در اتومبيل، استفاده از هدفون براى گوش دادن به موسيقى، ترافيك شهرى، مواد منفجره تفريحى، تيراندازى و... همگى انسان را در معرض صداى غيرمجاز قرار مى دهد. اما رايج ترين مكان مواجهه با صوت غيرمجاز و شايع ترين علت كاهش شنوايى ناشى از صوت، مواجهه با صدا در محيط كار است، به طورى كه حدود ۳۰ درصد علل ناشنوايى و كم شنوايى در بزرگسالان مواجهه شغلى با صوت است. بروز اين بيمارى در فرد علاوه بر ايجاد ناتوانى، مشمول دريافت غرامت از كارفرما بوده و بار اقتصادى و مالى قابل توجهى به صنايع و كارفرمايان و موسسات بيمه تحميل مى كند به طورى كه در سال ۱۹۹۰ ميلادى فقط در سرويس نظامى آمريكا ۲۰۶ ميليون دلار بابت غرامت كرى شغلى به مبتلايان پرداخت شده است و در سال ۱۹۹۹ ميلادى در انگلستان، ۳۵ ميليون پوند غرامت كرى شغلى پرداخت شده كه ۵ درصد كل مبلغ غرامت بيمارى هاى شغلى بوده است.
كاهش شنوايى ناشى از صوت در اثر مواجهه مدام و طولانى با اصوات غيرمجاز و يا مواجهه ناگهانى و يك باره با صداى بسيار بلند (مثل انفجار) رخ مى دهد. اين كاهش شنوايى به دليل آسيب دائمى و غيرقابل بازگشت در سلول هاى مويى و حلزونى گوش داخلى مى گردد و ارتباطى به آسيب پرده صماخ ندارد. با ادامه يافتن مواجهه كاهش شنوايى به سرعت پيشرفت مى كند و در عرض ۱۵-۱۰ سال به حداكثر مى رسد.
مواجهه با صداى غيرمجاز در مراحل اوليه علامتى ندارد برخى افراد كه در محيط كار با صوت غيرمجاز مواجهه دارند در پايان روز كارى به طور موقت دچار وزوز گوش مى شوند كه به تدريج شديد تر و مداوم شده و در كيفيت شنوايى، خواب و تمركز شخص اختلال ايجاد مى كند. همانطور كه گفته شد اين افراد در معاينه گوش سالم به نظر مى رسند و آسيب پرده صماخ وجود ندارد و تنها راه تشخيص و شناخت بيمارى براساس سابقه مواجهه با صداى غيرمجاز در تست شنوايى سنجى است.
در تست شنوايى شناسي (اديومتري) اين افراد ابتدا گرفتارى در دامنه اصوات پر فركانس است كه خارج از دامنه شنيدارى است و بنابراين در مكالمات روزمره در ابتداى سير بيمارى مشكل ندارند. با ادامه مواجهه دامنه گرفتارى به سمت فركانس هاى شنيدارى (كم فركانس) پيشرفت نموده و فرد در درك صحبت ديگران و برقرارى ارتباط دچار مشكل خواهد شد. از آنجا كه اين بيمارى بازگشت ناپذير و غيرقابل درمان است راهكارها مبتنى بر پيشگيرى و تشخيص در مراحل اوليه بيمارى به منظور جلوگيرى از پيشرفت و گسترش آن است. اين راهكارها شامل برنامه ها و دستورالعمل هاى مدون جهت انجام اقدامات حفاظتى در برابر صوت غير مجاز شامل اجتناب از حضور در مكان هاى پر سروصدا يا كاستن از صداى محيط است.
اقداماتى كه به منظور كاستن صداى محيط انجام مى شود شامل كنترل مهندسى دستگاه ها در محيط هاى پرسروصدا و رفع عيوب مربوط به دستگاه ها و در صورت لزوم و امكان تعويض دستگاه است. در صورتى كه انجام اقدامات فوق ممكن نباشد يا قادر به رفع صداى غيرمجاز محيط نباشيم بايد گوشى هاى محافظ در اختيار افراد در معرض صوت غيرمجاز قرار داد. اين گوشى ها متناسب با شدت و فركانس صداى محيط كار تجويز مى شود. براى اين افراد بايد سالانه معاينه دقيق شنوايى شناسي انجام شود تا در صورت مشاهده اختلال در تست شنوايى اقدامات مناسب به منظور پيشگيرى از پيشرفت افت شنوايى بر دامنه فركانس شنيدارى انجام شود.
![[Powered by Blogger]](bloggerbutton1.gif){kind=small}
