Sunday, December 07, 2003

عدم تشخيص به موقع بيماري اوتيت مدياي مزمن، موجب كاهش شنوايي در بيماران مي شود


نتايح يك پايان نامه نشان داد: عدم تشخيص به موقع بيماري اوتيت مدياي مزمن، موجب كاهش شنوايي در بيماران مي شود.
به گزارش سرويس پژوهش ايسنا، دكتر محمد حسين دادگرنيا از دانشگاه علوم پزشكي شهيد صدوقي يزد با راهنمايي دكتر قاسم كريمي در پايان نامه‌اي ضمن “ بررسي شيوع كلستئاتوم در اوتيت مدياي مزمن و مقايسه نتايج بعد از عمل در دو گروه با بدون كلستئاتوم” به اين نكته تاكيد دارند كه اوتيت مزمن به تغييرات التهابي غير قابل برگشت مخاط گوش مياني و ماستوئيد بدنبال پرفوراميون پرده تمپان اطلاق مي گردد و يكي از شايعترين بيماريهاي گوش و حلق و بيني است كه مي توان بيماران را در هر گروه سني گرفتار نمايد و اگر به موقع تشخيص داده نشود موجب كاهش شنوايي در بيماران مي‌شود.
در اين تحقيق كه بر روي ‌٨٠ بيمار به علت مدياي مزمن در طي ‌٦ تا ‌٢٤ ماه قبل تحت عمل جراحي گوش قرار گرفته و به بيمارستان شهيد رهنمون يزد مراجعه كرده بودند انجام گرفت، نشان داد: شيوع كلستئاتوم در اين مطالعه ‌٥/٢٢ درصد بود كه به فراواني كلستئاتوم درمردان (‌٤/٢٦ درصد) بالاتر از زنان (‌٨/١٤ درصد ) بود.
ميانگين كاهش آستانه شنوايي بعد از عمل جراحي در بيماران بدون كلستئاتوم db+7/‌٩ و درموارد كلستئاتوم‌١١/١-db بود كه نشان دهنده بهبود آستانه شنوايي بعد از عمل در بيماران بدون كلستئاتوم و بدتر شدن آستان شنوايي در بيماران با كلستئاتوم مي‌باشد.
مقايسه ميانگين air-bone gap قبل و بعد از عمل در جامعه مورد بررسي نشان دهنده افزايش gap بعد از عمل در بيماران با كلستئاتوم و كاهش gap در بيماران بدون كلستئاتوم بود كه بيانگر بدتر شدن وضعيت شنوايي بعد از عمل در بيماران با كلستئاتوم و بهبود وضعيت شنوايي در بيماران بدون كلستئاتوم مي باشد.
نتايح اين پايان نامه كه در سال ‌١٣٨٠ ارايه شده، مي‌افزايد: در بيماران C.O.M بدون كلستئاتوم وضعيت شنوايي قبل از عمل مي‌تواند پيشگويي كننده مناسبي براي وضعيت شنوايي بعد از عمل بيماران باشد به طوري كه در تعداد قابل توجهي از اين بيماران مي توانيم انتظار بهبود وضعيت شنوايي بعد از عمل را داشته باشيم، ولي در بيماران C.O.M با كلستئاتوم نتايج فانكشنال بعد از عمل عموما بدتر خواهد بود و لذا اين گروه از بيماران نبايد از عمل جراحي خود انتظار بهبود وضعيت شنوايي داشته باشند.